عوامل بنيادين احيا «انديشه»، «نخبگان» و «جامعه»
مشخصات كتاب
نويسنده : محمد منصورنژاد
ناشر : محمد منصورنژاد
چكيده
اين مقاله، كه عوامل و موانع احيا را از ديدگاه «دروني» (نه عوامل بيروني) مورد ملاحظه قرار داده، در دو بخش جداگانه تنظيم شده است:بخش اول: در اين بخش كه عوامل و موانع «انديشه اي» احيا مطرح مي شود از بين سه نوع اديان: «جهان گريز»، «جهان ستيز» و «جهان پذير» اسلام از نوع سوم معرفي شده و مسأله «قضا و قدر» به عنوان مصداقي مورد ملاحظه قرار گرفته است كه گر چه مي تواند به «جهان پذير» بودن دين لطمه بزند، ولي اين عنصر در نگاه اسلامي اين توانايي را دارد كه تفسيري حياتزا به خود بگيرد و در ادامه اين بخش به چگونگي به كارگيري اين مفهوم در نهضت حسيني توسط طرفين مورد مجادله اشاره شده است.بخش دوم كه عوامل و موانع احيا، مربوط به «جامعه اسلامي» را در دو سطح «نخبگان» (رهبران) و «جامعه» (مردم) بررسي مي كند به اين نتيجه مي رسد كه رهبري و مردم هر دو از شرايط لازم احيا هستند؛ به گونه اي كه احيا با اين دو ركن كاملا سر و كار دارد.نتيجه كلي مقاله اين است كه در هر «احيا»، اگر موانع انديشه اي نباشد و رهبران واجد الشرايط از انديشه، بهره صحيح برده، تفسيري حياتبخش ارائه كنند و آحاد جامعه اي نيز كشش و توانايي جذب انديشه را داشته باشند در نتيجه آن جامعه احيا خواهد شد؛ اما در مورد تطبيق اين نظريه با مصداق نهضت حسيني، دليل عدم حركت جامعه در آنعصر، ضمن وجود عناصر دوگانه «انديشه» و «رهبري» حياتبخش، عنصر سوم احيا، يعني جامعه مقتضي پذيرش احيا، مفقود بوده است. اما به شهادت تاريخ مكتب امام حسين